فرمولاسیون بی رنگ وبی بو سازی بنزین

فرمولاسیون بی رنگ وبی بو سازی بنزین

متداول‌ترین سوختی که در خودروها مورداستفاده قرار می‌گیرد، بنزین هست. بنزین ترکیبی از پنتان، هگزان، هپتان، اکتان، نونان و دکان می‌باشد.بنزین هم از طریق پالایش نفت خام در طبقات بالایی برج تقطیر به دست می‌آید و هم از روش کراکینگ به دست می‌آید،که برای بی رنگ کردن وبی بو کردن این نوع سوخت فرمولاسیون خاصی وجود دارد که در مقاله فرمولاسیون بی رنگ وبی بو کردن بنزین از سری مقالات دکتر فرمول که به شرح زیر می باشد توضیح داده شده است.

بی بو کردن بنزین :

در ابتدا بهتر است که به شما عزیزان بگوییم که بی بو کردن کامل بنزین غیر ممکن می باشد زیرا که با اضافه
کردن مواد شیمیایی مختلف نمی توان به طور کامل بوی بنزین را از بین برد چون ساختار شیمیایی بنزین
بسیار متفاوت می‌باشد و از همین رو نمی‌توان کاملا بوی آن را نابود کرد و با انجام و طی چندین مرحله و ترکیب
چند نوع مواد شیمیایی مخصوص می‌توان میزانی بوی بنزین را کاهش داد و شما باید در هنگام اختلاط مواد شیمیایی
مختلف با بنزین حتماً به آن مواد آگاهی کامل داشته باشید زیرا که اگر مواد شیمیایی و یا میزان مصرف آن ها را بیشتر
و یا کمتر با بنزین مخلوط کنید منجر به این می شود که خاصیت بنزین دست خوش تغییراتی گردد و خاصیت
خود را از دست خواهد داد جالب است که بدانید با اندکی تغییر در بی بو سازی بنزین می توان بنزین را به حالت
ژله در آورد و آن را به ژل آتش زا تبدیل نمود . بی بو کردن بنزین و تولید ژل آتش زا کاری بسیار پرسود می باشد
زیرا که کشور همسایه ما همانند افغانستان با کمبود گازوئیل و نفت روبرو هستند و از همین رو تولید ژل آتش
زا در این کشور کاری بسیار دشوار است که می توان بنزین را جایگزین آن کرد و صرفه اقتصادی بسیار زیادی
را به همراه خواهد داشت ، همچنین می توان از بنزین بی بو در تولید حلال ۴۱۰ هم استفاده کرد .
فرمولاسیون بی رنگ وبی بو سازی بنزین
فرمولاسیون بی رنگ وبی بو سازی بنزین

ترکیب شیمیایی بنزین

این ماده ترکیبی پیچیده از صدها هیدروکربن مختلف است که  بیشتر آنها اشباع شده و حاوی ۴ تا ۱۲ اتم کربن
در هر مولکول هستند و دمای جوشی بین ۳۰ تا ۲۰۰ درجه سانتی گراد (۸۵ و ۳۹۰ درجه فارنهایت) دارد.
ترکیب این سوخت برای اتومبیل ها بر اساس ارتفاع محل زندگی و فصل تنظیم می شود و سوخت مورد استفاده
در حمل و نقل هوایی حاوی نسبت های کمتری از اجزای کم فرار و به شدت
فرار در مقایسه با بنزین خودرو است.

ترکیب شیمیایی دقیق بنزین بسته به گرید یا درجه اکتان آن متفاوت است ، اما به طور کلی آن را ترکیبی
از هیدروکربنهای قابل احتراق می دانند. درجه بندی اکتان کیفیت سوخت را توصیف می کند و مقدار آن بر
اساس نسبت ترکیبات موجود در بنزین  به ویژه ایزو اکتان و هپتان نرمال متغیر است.

هرچه میزان عدد اکتان در سوخت بیشتر باشد عدد اکتان بزرگتر و سوخت با کیفیت تر خواهد بود. کیفیت
بالاتر سوخت تضمین می کند که احتراق سوخت در اثر جرقه به موقع اتفاق بیافتد.

اخیراً این ماده با سوختهای زیستی معروف به نام اتانول مخلوط می شود. در کانادا ، بنزین %۸۷ اکتان مجاز
است تا ۱۰٪ حاوی اتانول باشد زیرا این بالاترین درصد اتانول است که موتور ماشین
معمولی هنوز هم می تواند با آن کار کند.

علاوه بر این ، ترکیب خاص بنزین منجر به چگالی بالای انرژی می شود و این چگالی بالا همان چیزی است
که بنزین را تبدیل به یک سوخت با ارزش می کند زیرا حجم نسبتاً کمی از سوخت
می تواند مقدار زیادی انرژی مفید را تأمین کند.

این سوخت را نخستین بار در آلمان «بنزین» نامیدند. بر خلاف تصور برخی که فکر می‌کنند نام بنزین از نام
برتا بنز (Bertha Benz) گرفته شده، این نام از ماده شیمیایی بنزن می‌آید. در بسیاری از کشورها و زبان‌ها
نیز نام آن بنزین یا بسیار شبیه به بنزین است. پیش از اختراع موتورهای درون‌سوز در نیمه‌های قرن نوزدهم،
بنزین را در بطری‌های کوچک برای کشتن شپش و تخم آن می‌فروختند. در آن زمان کلمه پترول یک نام تجاری

فرمولاسیون بی رنگ وبی بو سازی بنزین
فرمولاسیون بی رنگ وبی بو سازی بنزین

بوده و این روش درمان به علت خطر شعله ورشدن و خطر ایجاد حساسیت پوستی برای مدت طولانی به
کار نرفت. در طول جنگ فرانسه–پروس در سال ۱۸۷۱-۱۸۷۰ در پاریس جهت استفاده علیه حمله احتمالی
پادشاهی پروس در شهر بنزین ذخیره شد. چگالی بنزین ۰٫۷۱۹ گرم بر سانتی‌متر مکعب است و به همین
دلیل همیشه بر روی آب شناور می‌ماند به همین علت آب ابزار
خوبی برای خاموش کردن آتش بنزین نیست.

 

مزایای بنزین و سوخت‌های مایع نسبت به سوخت‌های جامد:

  • پس از سوختن ، خاکستر بر جا نمی‌گذارند.
  • سوخت‌های مایع را می‌توان در محوطه‌ای دور از محل مصرف و به اشکال مختلف انبار کرد.
  • سوخت مایع خود به خود آتش نمی‌گیرد و چنانچه فرار نباشد، در اثر ماندن فاسد نمی‌شود.
  • سوخت‌های مایع ، وزنشان 30% و حجمشان 50% کمتر از سوخت‌های جامد با همان ارزش حرارتی است.

تجزیه شیمیایی و محصول: به طور کلی بنزین معمولی عمدتاً مخلوطی است از پارافین‌ها، آلکان‌ها، نفتن‌ها،
سیکلو آلکان‌ها، آروماتیک‌ها و اولفین‌ها آلکن‌ها که نسبت‌های دقیق به عوامل زیر بستگی دارد:

  • پالایشگاه نفت که سازنده بنزین است از این نظر که پالایشگاه‌ها یکسری واحدهای پردازش مشابه دارند.
  • نفت خام مورد استفاده پالایشگاه در یک روز خاص.
  • درجه بنزین و به طور خاص عدد اکتان آن.

فراریت: فراریت بنزین از نفت دیزل جت  نه تنها به خاطر اجزای تشکیل دهنده اصلی بلکه به دلیل افزاینده‌ها
که به آن افزوده می‌شود بیشتر است. فراریت مطلوب بستگی به دمای محیط دارد. در هوای گرم تر اجزایی

فرمولاسیون بی رنگ وبی بو سازی بنزین
فرمولاسیون بی رنگ وبی بو سازی بنزین

از بنزین مورد استفاده قرار می‌گیرند که وزن مولکولی بالاتر و بنابراین فراریت کمتر دارند. در هوای سرد برای
اینکه ماشین شروع به کار کند از اجزای با فراریت بسیار کم استفاده می‌شود. در هوای گرم فراریت اضافی
باعث اشباع شدن بخار می‌شود که در این حالت احتراق رخ نمی‌دهد.

سخن پایانی:

در مقاله بالا توضیحات کامل در باره سوخت بنزین ونحوه بی رنگ وبی بو کردن این نوع سوخت توضیح داده شده که همان طور که گفته شده به علت اینکه بنزین به علت ساختار شیمیایی خاصی که دارد نمی شود به طورکامل آن را بی بو کرد.

 

آدرس : مشهد، فکوری17، نبش لاله2، شرکت ویلاتوس

شماره های تماس :
دکتر مقدم 09171205271
مهندس نظری 09155604003
پشتیبان آنلاین 09151154934

مقالات:

  1. فرمولاسیون انواع تینر ، رنگ و حلال

تستی1

فرمولاسیون نرم کننده مو/ در حد فولیکا

فرمول تولید نخ دندان

فرمول تولید نخ دندان

9 پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *