این ماده خانگی در واقع مخلوطی از مواد شیمیایی است ، ماده اصلی آن محلول 3-6 ~ هیپوکلریت سدیم (NaOCl) است که با مقادیر کمی هیدروکسید سدیم ، پراکسید هیدروژن و هیپوکلریت کلسیم مخلوط می شود .

کاربرد اصلی آن پاک کردن رنگ ، سفید یا ضد عفونی کردن لباس یا سطح آن است و در اکثر آشپزخانه ها و حمامهای مدرن بسیار ارزشمند است.

از هیپوکلریت سدیم در مقیاس وسیعی در کشاورزی و صنایعی مانند [ مواد شیمیایی ، رنگ ، آهک ، مواد غذایی ، شیشه ، کاغذ ، داروها ، مواد مصنوعی و دفع زباله ] استفاده می شود.

از آنجا که NaOCl H2S و آمونیاک را خنثی می کند ، اغلب به فاضلاب صنعتی اضافه می شود تا بو را کاهش دهد. این ماده همچنین برای سم زدایی از حمام های سیانور مورد استفاده در فرآیند های آبکاری فلزات و جلوگیری از رشد جلبک ها و صدف های برج خنک کننده استفاده می شود. همچنین برای تصفیه منابع آب و استخرها استفاده می شود.

اغلب اوقات ، به طور خاص ، به محلول رقیق هیپوکلریت سدیم ، که “سفید کننده مایع” نیز نامیده می شود ، اشاره دارد. بسیاری از سفیدکننده ها دارای خواص ضد باکتری طیف گسترده ای هستند ، و آنها را برای ضد عفونی کردن مفید می کنند و در بهداشت استخرهای شنا برای کنترل باکتری ها ، ویروس ها و جلبک ها و در بسیاری از مکان هایی که شرایط استریل لازم است استفاده می شود.

آنها همچنین در بسیاری از فرآیندهای صنعتی ، به ویژه در سفید شدن خمیر چوب ، استفاده می شوند. سفید کننده ها همچنین از کاربردهای جزئی دیگری مانند « از بین بردن کپک ، از بین بردن علف های هرز و افزایش طول عمر گل های شاخه بریده » استفاده می شوند.

سفید کننده ها با واکنش با بسیاری از ترکیبات آلی رنگی مانند رنگدانه های طبیعی و تبدیل آنها به ترکیبات بی رنگ عمل می کنند. در حالی که بیشتر سفید کننده ها عوامل اکسیدکننده هستند (مواد شیمیایی که می توانند الکترون ها را از سایر مولکول ها حذف کنند) ، برخی از آنها عوامل احیا کننده هستند (که الکترون ها را اهدا می کنند).

_ کلر ، یک اکسید کننده قوی ، عامل فعال بسیاری از سفیدکننده های خانگی است. از آنجا که کلر خالص یک گاز خورنده سمی است ، این محصولات معمولاً حاوی هیپوکلریت هستند که در صورت لزوم کلر آزاد می کند. “پودر سفید کننده” معمولاً به معنی فرمولاسیون حاوی هیپوکلریت کلسیم است.

عوامل سفید کننده اکسید کننده که فاقد کلر هستند معمولاً بر پایه پراکسیدهایی مانند « پراکسید هیدروژن ، پرکربنات سدیم و پربورات سدیم » است. این سفید کننده ها “سفید کننده غیر کلر” ، “سفید کننده اکسیژن” یا “سفید کننده بدون رنگ” نامیده می شوند.

سفید کننده های کاهنده از کاربردهای خاصی برخوردار هستند ، مانند « دی اکسید گوگرد » که برای سفید کردن پشم استفاده می شود ، به عنوان گاز یا از محلول های سدیم دی تیونیت ؛ و سدیم بوروهیدرید.

_ سفیدکننده ها بطور کلی علاوه بر رنگدانه های رنگی مورد نظر ، با بسیاری از مواد آلی دیگر نیز واکنش نشان می دهند ، بنابراین می توانند مواد طبیعی مانند الیاف ، پارچه و چرم را ضعیف کرده یا به آنها آسیب برسانند ، و رنگ هایی را که عمدا مانند نیل جین استفاده می شود ، آسیب می رسانند. به همین دلیل ، مصرف محصولات ، تنفس بخارها یا تماس با پوست یا چشم می تواند به سلامتی آسیب برساند.

روش اصلی تولید بارتول شامل عبور Cl2 از محلول کربنات سدیم بود ، اما محلول حاصل از هیپوکلریت سدیم کاملاً ضعیف بود.

در واقع ، افزودن گاز کلر به آب هم اسید کلریدریک و هم اسید هیپوکلروس می دهد:

تعادل Cl2 + H2O HOCl + HCl (مقدار) افزودن نمک به این مخلوط امکان تشکیل محلول آبی هیپوکلریت سدیم را فراهم می کند.

از حالت تعادل مشاهده می کنید که افزودن اسید به این محلول ، با تکامل گاز کلر ، واکنش را به سمت چپ هدایت می کند. بنابراین ، برای تشکیل سفید کننده های هیپوکلریت پایدار باید تعادل را به سمت راست هدایت کرد و این را می توان با افزودن یک قلیایی ، مانند NaOH ، به دست آورد. یک روش تولید موثرتر در دهه 1890 توسط E.S اختراع شد.

_ اسمیت که شامل الکترولیز محلول نمک برای تولید گاز NaOH و Cl2 بود ، سپس با هم مخلوط شد تا NaOCl تشکیل شود. امروزه ، تنها روش صنعتی بزرگ برای تولید NaOCl فرآیند هوکر نامیده می شود و فقط یک نسخه بهبود یافته از فرآیند الکترولیز اسمیت است.

در این ، گاز Cl2 به محلول رقیق NaOH سرد منتقل می شود و NaOCl را تشکیل می دهد ، و NaCl به عنوان محصول جانبی اصلی است.

هیپوکلریت سدیم به طور گسترده ای به عنوان جزء اصلی پاک کننده ها استفاده می شود و دارای اثر سفید کنندگی و استریل کنندگی عالی در محیط های زندگی و پزشکی است. علاوه بر سفید کردن، برای تصفیه فاضلاب و استریل کردن در کارخانه های مواد غذایی و همچنین برای ضد عفونی کننده ها در طول همه گیری COVID-19 استفاده می شود. این مطالعه گزارش‌های اثرات هیپوکلریت سدیم بر سلامتی را تجزیه و تحلیل کرد و آنها را بر اساس سمیت در طول مسیر قرار گرفتن در معرض طبقه‌بندی کرد. بیشتر گزارش‌های موردی، اثرات بهداشتی قرار گرفتن در معرض حاد با غلظت بالا را توصیف می‌کنند، با یک مورد رایج قرار گرفتن در معرض دندان، عمدتاً در طول درمان.

کلمات کلیدی: هیپوکلریت سدیم، سمیت، مسیر مواجهه

رفتن به:

معرفی

هیپوکلریت سدیم (NaClO) یک ترکیب مبتنی بر کلر با وزن مولکولی 74.44 است. در دمای اتاق جامد سفید رنگ و در محلول آبی به رنگ زرد یا سبز روشن است. هیپوکلریت سدیم به طور گسترده ای به عنوان جزء اصلی پاک کننده ها با اثر سفید کننده و ضدعفونی کننده عالی استفاده می شود. همچنین برای تصفیه و استریل کردن فاضلاب در کارخانه های مواد غذایی و برای اکسید کردن مواد شیمیایی آلی مختلف و پالایش پتروشیمی ها استفاده می شود.

در طول همه‌گیری کووید-19، توصیه‌شده‌ترین ضدعفونی‌کننده‌ها اتانول 70 درصد و ضدعفونی‌کننده‌های کلردار مانند هیپوکلریت سدیم و هیپوکلریت کلسیم هستند. برای تهیه 1/0 درصد کلر مناسب برای ضدعفونی سطوح، یک فنجان سفیدکننده هیپوکلریت سدیم حاوی 5 درصد کلر فعال باید با 49 فنجان آب مخلوط شود [ 1 ، 2 ]. همانطور که مطالعه ای که الگوی استفاده از مواد ضد عفونی کننده را در طول شیوع COVID-19 بررسی کرد، گزارش داد که 74.2٪ از شرکت کنندگان نسبت اشتباهی از هیپوکلریت سدیم برای ساخت این ضد عفونی کننده در خانه استفاده کردند و تقریباً 42٪ حداقل یک عارضه جانبی را روی دست ها و پاهای خود تجربه کردند. ، چشم ها، سیستم های تنفسی یا گوارشی پس از استفاده متوالی از ضد عفونی کننده ها [ 3 ]. وزارت ایمنی غذا و داروی کره از مصرف‌کنندگان خواست مراقبت ویژه‌ای داشته باشند و گفت که از ضدعفونی‌کننده‌های غذا و ظروف برای جلوگیری از عفونت COVID-19 استفاده نادرست می‌شود [ 4 ، 5 ]. گزارشی از شرایط مورد استفاده در 227 سرویس غذایی که کارایی ضدعفونی‌کننده‌های مختلف از جمله هیپوکلریت سدیم (100 پی‌پی‌ام و 200 پی‌پی‌ام) را در شرایط مختلف ارزیابی کرد، نشان داد که ارائه اطلاعات مفید و عملی ضروری است، به‌عنوان مثال نحوه صحیح ضدعفونی کردن اشیا در خدمات غذایی. [ 6 ]. با ظهور کروناویروس جدید، علاقه به ضدعفونی کردن افزایش یافته است. این مطالعه مواردی از اثرات بهداشتی مواجهه با هیپوکلریت سدیم را بررسی کرده و آنها را بر اساس مسیر مواجهه طبقه بندی کرده و پیشرفت مورد را بررسی می کند.

رفتن به:

مواد و روش ها

یک جستجوی اینترنتی از موتورهای جستجو PubMed و Google Scholar استفاده کرد. کلمات کلیدی مورد استفاده برای جستجو “هیپوکلریت سدیم” و “هیپوکلریت” بودند که هر دو در ترکیب با “سمیت” بودند. مقالات مروری که از ژانویه 2000 تا ژوئن 2021 منتشر شده بودند و مقالات منتشر شده بین ژانویه 2019 و ژوئن 2021 جمع آوری شدند. پس از حذف مقالات تکراری، تمام مقالات کامل و مقالات انگلیسی زبان گنجانده شد. 1194 مقاله به دست آمد. آنها توسط دو محقق به سه دسته طبقه بندی شدند. رده 1 شامل اثرات بهداشتی، سمیت، عوارض جانبی و سمیت سلولی هیپوکلریت سدیم در حیوانات آزمایشگاهی بود. مقالات مرتبط با دندانپزشکی در دسته 2 طبقه بندی شدند. مقالات مربوط به ترکیبات پیچیده و مقالات غیر مرتبط با اثرات سلامتی در دسته 3 طبقه بندی شدند. پس از طبقه بندی، یک محقق جدید طبقه بندی ها را جمع آوری کرد و موارد ناسازگار را مجددا طبقه بندی کرد و مقالات مربوط به دسته 1 برای موارد بیشتر استفاده شد. تحلیل و بررسی. و مقالاتی که با ردیابی مجدد مراجع در متون جستجو شده و مقالات مروری مستند مرتبط بودند، در نهایت وارد شدند.

اثرات سلامتی از طریق مسیر قرار گرفتن در معرض

گوارشی

 

این شایع ترین راه قرار گرفتن در معرض است و مصرف هیپوکلریت سدیم (کمتر از 6 درصد هیپوکلریت) باعث تهوع، استفراغ و احساس سوزش در دهان می شود [ 7 ]. سمیت جدی زمانی رخ می دهد که هیپوکلریت سدیم در مقادیر زیاد (5 میلی لیتر/کیلوگرم در کودکان، 150 تا 200 میلی لیتر در بزرگسالان) یا در غلظت های بیش از 6 درصد مصرف شود [ 8 و 9 ]. قرمزی، ادم و زخم ممکن است در حفره دهان، نازوفارنکس و مری ایجاد شود و در موارد شدید ممکن است سوراخ معده ایجاد شود. عوارض ممکن است شامل سرفه، تنگی نفس، پنومونی آسپیراسیون و ادم راه هوایی فوقانی باشد. در موارد شدید، ادم ریوی ممکن است رخ دهد و تاکی کاردی، افت فشار خون و تشنج نیز گزارش شده است. از نظر سیستمی، اسیدوز متابولیک، هیپرناترمی و هیپرکلرمی ظاهر می شود [ 4 ، 10 ، 11 ].

مطالعه موارد مصرف مواد خورنده از تاریخ 1396/01/07 تا 1398/01/07 در بخش اورژانس بیمارستان آموزشی و تحقیقاتی گزارش داد که هیپوکلریت سدیم با 51.6 درصد مصرف تصادفی و 41.6 درصد مصرف خودکشی، شایع ترین ماده سوزاننده مصرفی بوده است. در چنین مواردی، آندوسکوپی باید در اسرع وقت انجام شود، در حالی که استفاده از درمان خنثی کننده به دلیل خطر ایجاد آسیب حرارتی بحث برانگیز است [ 12 ].

دختر 16 ساله ای که با مصرف 100 میلی لیتر سفید کننده هیپوکلریت سدیم 4.5 درصد اقدام به خودکشی کرد، پس از شستشوی معده به اورژانس منتقل شد. او با تنگی نفس و خواب آلودگی مراجعه کرد. آندوسکوپی 10 روز بعد تنگی شدید مری را نشان داد و 16 روز پس از مصرف سفید کننده با رادیولوژی تشخیص داده شد که او سوراخ مری و مدیاستینیت دارد. بیمار تحت درمان فشرده غیرجراحی با آنتی بیوتیک ها، مایعات، مهارکننده های پمپ پروتون، و قرار دادن لوله قفسه سینه و گاستروستومی برای حمایت تغذیه ای قرار گرفت. دو ماه پس از مصرف NaOCl، او تحت عمل جراحی اصلاحی قطعی قرار گرفت که شامل ازوفاژکتومی و بازسازی با پیوند اینترپوزیشن کولون بود و پس از بهبودی خوب مرخص شد [ 13 ].

یک مورد منحصر به فرد از خونریزی آلوئولی منتشر (DAH) به دنبال مصرف و تزریق داخل وریدی سفید کننده گزارش شده است. یک زن 42 ساله پس از تزریق 12 میلی لیتر سفید کننده هیپوکلریت سدیم به صورت داخل وریدی در بازوها و پاهای خود در هنگام اقدام به خودکشی مراجعه کرد. او همچنین نصف فنجان سفید کننده مصرف کرد. او از تورم دردناک در اندام های خود در محل تزریق شکایت داشت و به حالت تهوع، اسهال و پری شکم اشاره کرد. سه روز بعد، او با شروع تدریجی تنگی نفس، درد قفسه سینه، تب و سرفه همراه با تولید خلط واضح که به دیسترس تنفسی پیش می‌رفت، بازگشت. توموگرافی کامپیوتری قفسه سینه بدون کنتراست، یک الگوی پراکنده بینابینی “آسفالت دیوانه” با تیرگی دو طرفه شیشه زمینی را نشان داد. به بیمار استروئیدهای داخل وریدی با دوز بالا برای DAH داده شد. اکسیژن رسانی او در سه روز آینده به طور قابل توجهی بهبود یافت و او با یک نوار استروئیدی با رفع کامل علائم مرخص شد. در این مورد، این فرضیه مطرح شد که آسیب ناشی از آسیب مستقیم به مویرگ های آلوئولی توسط هیپوکلریت سدیم که به صورت داخل وریدی وارد شده است [ 14 ].

یک زن 66 ساله مقدار نامشخصی از سفید کننده معمولی کلروکس (5.25٪ هیپوکلریت سدیم، pH = 11.4) مصرف کرد. او به طور خود به خود استفراغ می کرد و گفتار نامفهوم و تغییر رنگ مخاط دهان داشت. در بدو ورود به بیمارستان، در مطالعات آزمایشگاهی، بیمار هیپرناترمی (169 mEq Na/L)، هیپرکلرمی (143 mEq Cl/L) و اسیدوز متابولیک (5 میلی مول کل CO ₂ / L) داشت و پنوموتوراکس دو طرفه و پنوموپریتونئوم توسط رادیولوژی پیدا شد. علائم حیاتی به سرعت رو به وخامت رفت، با ایست قلبی تنفسی که منجر به مرگ شد. کالبد شکافی فرسایش مخاط مری و معده، سوراخ شدن محل اتصال معده به مری و نکروز وسیع بافت نرم مجاور را نشان داد [ 15 ].

در یک مورد اقدام به خودکشی با استفاده از 750 میلی لیتر هیپوکلریت سدیم 13.3 درصد و فلونیتترازپام 24 میلی گرم، یک زن 32 ساله با کما، تنگی نفس، استفراغ، سوختگی سطحی در دهان و اسیدوز متابولیک مراجعه کرد. اشعه ایکس پنوموپریتونوم را به دلیل سوراخ شدن معده و کدورت در لوب تحتانی چپ نشان داد. در 65 ساعت پس از مصرف سفید کننده، او به دلیل نارسایی اندام های متعدد، هیپوکسمی مقاوم و انعقاد داخل عروقی منتشر درگذشت [ 9 ]. یک زن 55 ساله به طور فعال یک بطری 3.5 لیتری سفید کننده کلروکس (هیپوکلریت سدیم 6 درصد) را بدون هیچ گونه اطلاعاتی در مورد مقدار مصرف شده مصرف کرد که منجر به برداشتن کامل معده شد [ 16 ].

قرار گرفتن در معرض دندان

 

هیپوکلریت سدیم (معمولاً محلول های 1-5٪) به طور گسترده توسط دندانپزشکان برای تمیز کردن کانال های ریشه در طول درمان ریشه به دلیل خواص ضد میکروبی و حل کنندگی بافت استفاده می شود [ 17 ]. موارد متعددی از اثرات نامطلوب مواجهه تصادفی نواحی داخل دهانی با محلول هیپوکلریت سدیم گزارش شده است.

مورد اکستروژن هیپوکلریت سدیم و کلرهگزیدین از طریق سوراخ آپیکال منجر به درد حاد، تورم و خرطوم مخاطی می شود. آبیاری فوری و فراوان با آب نمک یا آب به مدت 15 دقیقه، فشرده سازی کیسه یخ به مدت 24 ساعت و سپس کمپرس گرم به مدت 24 ساعت، راهکارهای پیشنهادی برای کاهش آسیب های ناشی از هیپوکلریت هستند. مسکن‌ها برای کنترل درد، آنتی‌بیوتیک‌ها برای جلوگیری از عفونت ثانویه، و استروئید درمانی برای آسیب‌های شدید در نظر گرفته می‌شوند (با ارجاع در صورت نیاز [ 18 ، 19 ]). محلول 1.5 درصد هیپوکلریت سدیم به طور ناخواسته به مخاط باکال یک فرد 56 ساله تزریق شد. زن در طول درمان معمول کانال ریشه نکروز بافت نرم، پتوز لبی و پارستزی مدت کوتاهی پس از تزریق رخ داد. بافت ها با اسکار بهبود یافتند و پارستزی لب به مدت 3 سال ادامه داشت [ 20 ].

در برخی موارد، قرار گرفتن در معرض محلول هیپوکلریت سدیم در طول درمان دندان می تواند عوارض جدی ایجاد کند. تزریق تصادفی هیپوکلریت سدیم به بافت فرواوربیتال در طی یک روش دندانپزشکی باعث آسیب حاد کلیه ثانویه به آسیب توبولار کلیوی شد و باعث نکروز حاد توبولی خفیف شد [ 21 ]. گزارش مورد دیگری یک حادثه هیپوکلریت را در یک خانم 42 ساله سالم که تحت درمان روتین کانال ریشه برای دندان ثنایای مرکزی پایین سمت راست (دندان شماره 41) با هیپوکلریت سدیم 3 درصد (در مجموع 12 سی سی) بود، رخ داد. پس از تقریباً 1 ساعت آبیاری، بیمار از درد و سوزش شدید در لب شکایت داشت و سپس تورم طی 8 ساعت بعد پیشرفت کرد و فضاهای زیر زبانی و زیرمنتال فاشیال را با بالا بردن زبان و در نتیجه انسداد راه هوایی فوقانی درگیر کرد. بیمار انتوبه شد و به مدت 3 روز در تهویه مکانیکی ماند. او بدون هیچ گونه نکروز پوستی یا نقص عصبی بهبود یافت [ 22 ]. بنابراین، اگرچه هیپوکلریت سدیم به طور کلی یک محلول بی خطر برای آبیاری کانال ریشه است، اما ممکن است به دلیل سهل انگاری یا عدم تجربه کاری منجر به عوارض تهدید کننده زندگی شود. تزریق دقیق بدون فشار، استفاده از ایزوله مناسب سد لاستیکی و استفاده از سوزن ریشه برای جلوگیری از چنین عوارضی ضروری است. شناخت زودهنگام و مدیریت اثرات نامطلوب هیپوکلریت سدیم برای ایمنی بیمار حیاتی است.

قرار گرفتن در معرض پوست

 

هیپوکلریت سدیم یک محرک شناخته شده است و برخی گزارش‌ها وجود دارد که می‌تواند باعث درماتیت تماسی آلرژیک از نوع IV شود. میزان آسیب به زمان قرار گرفتن در معرض بستگی دارد: قرار گرفتن در معرض کوتاه فقط باعث آسیب موقت می شود، اما قرار گرفتن در معرض طولانی مدت باعث تحریک، آسیب و تحریک پذیری پوست می شود. در غلظت های بالا، آسیب های شیمیایی مانند درد سوزش، قرمزی، ادم، آبیاری یا نکروز نیز می تواند رخ دهد [ 23 ، 24 ].

درماتیت تماسی آلرژیک ناشی از هیپوکلریت یک واکنش ازدیاد حساسیت با تأخیر (نوع IV) است که در بیشتر موارد ناشی از قرار گرفتن در معرض تصادفی شغلی یا خانگی است. سایر واکنش های فوری کهیر نیز گزارش شده است. یک مورد نادر از حساسیت مفرط نوع I مرتبط با کار به هیپوکلریت سدیم گزارش شد. یک نظافتچی 22 ساله تئاتر هنگام تمیز کردن با اسپری محلول هیپوکلریت سدیم 0.1٪ از وسایل محافظ شخصی استفاده می کرد. او بثورات کهیری مکرر و واکنش تست پریک مثبت به این ماده شیمیایی داشت و متعاقباً از قرار گرفتن در معرض بیشتر بدون عود بیشتر بثورات کهیری خارج شد [ 25 ].

یک زن 70 ساله در حال پاک کردن توده مدفوع با YUHANROX بود. YUHANROX® (بیش از 4% هیپوکلریت سدیم) یک سفید کننده خانگی است که به طور گسترده در کره استفاده می شود. ناحیه پاک شده پوست دچار ادم شد، یک ضایعه اریتماتوز در روز دوم ایجاد شد و باعث نکروز لایه بافت زیر جلدی و قرار گرفتن لایه عضلانی شد و سوختگی درجه سه معادل 5 درصد از سطح بدن او تشخیص داده شد. حوزه. اپیتلیزه شدن کامل پس از 3 روش پیوند پوست با ضخامت تقسیم شد، اما یک اسکار شدید ایجاد شد [ 26 ].

قرار گرفتن در معرض استنشاق

 

استنشاق هیپوکلریت باعث تحریک، تهوع، استفراغ، سرگیجه، ناراحتی تنفسی، سردرد و سرفه می شود. در غلظت های بالا، هیپوکلریت ممکن است باعث ادم دستگاه تنفسی فوقانی و ادم ریوی شود [ 27 ]. استفاده طولانی مدت از هیپوکلریت سطح نوتروفیل ها را افزایش می دهد و باعث کاهش علائم راه هوایی می شود. گاز کلر که از واکنش های شیمیایی بین هیپوکلریت سدیم و سایر مواد به دست می آید، بیشتر تماس با آسپیراسیون را به خود اختصاص می دهد و می تواند باعث علائم دستگاه تنفسی فوقانی و هیپوکسمی جدی، ذات الریه، برونشیت، ادم ریوی و سندرم دیسترس تنفسی حاد شود [ 28 ، 29 ]. مکانیسم اثرات تنفسی قرار گرفتن در معرض گاز کلر با دوز کم شامل پاسخ ایمنی با افزایش سلول های لنفوئیدی ذاتی و ماکروفاژهای مشتق از مونوسیت است و قرار گرفتن حاد یا مزمن با دوزهای پایین گاز کلر عملکرد ریه را بدتر می کند، استرس اکسیداتیو و تولید مخاط را القا می کند. و التهاب را در موش های سالم افزایش می دهد [ 30 ، 31 ].

پنومونیت شیمیایی ناشی از استنشاق گاز کلر، که به عنوان یک محصول ثانویه در اثر واکنش شیمیایی بین هیپوکلریت سدیم و دیزل قرمز ایجاد می شود، در یک کودک گزارش شده است. یک پسر 9 ساله پس از بازی با دوستانش در محل ساختمانی که با استفاده از هیپوکلریت سدیم و یک بشکه گازوئیل قرمز آتش درست کردند، دچار تنگی نفس و درد قفسه سینه شد. مراقبت های حمایتی، از جمله لوله گذاری راه هوایی، پس از شش هفته بدون هیچ گونه علائم ریوی مداوم بهبود یافت [ 32 ].

یک گزارش سازماندهی ذات الریه تایید شده توسط بیوپسی ریه ترانس برونش را پس از قرار گرفتن در معرض هیپوکلریت سدیم برای مدت طولانی تشریح کرد. یک مرد 77 ساله با سرفه غیرمولد، میالژی، تب و کاهش وزن پیشرونده پس از قرار گرفتن در معرض طولانی مدت در بیمارستان بستری شد. بیمار با آنتی بیوتیک و پردنیزولون خوراکی تحت درمان قرار گرفت. وضعیت بالینی بیمار از یک هفته پس از شروع درمان با پردنیزولون بهبود یافت. مکانیسم پیشنهادی این بود که هیپوکلریت می‌تواند کلری را آزاد کند که با واکنش با آب به بافت‌های مرطوب آسیب می‌رساند و اسیدهای کلریدریک و هیپوکلرو تشکیل می‌دهد [ 33 ].

چندین مورد مربوط به قرار گرفتن در محل کار با هیپوکلریت سدیم گزارش شده است. موارد آسم ناشی از کار ناشی از قرار گرفتن در معرض محصولات شوینده در کالیفرنیا، ماساچوست، میشیگان، نیوجرسی و نیویورک گزارش شده است، 12.4 درصد از آسم شغلی با محصولات پاک کننده مرتبط بود و مشاغل با فراوانی بالای بیماری مراقبین بهداشتی، نظافتچی ساختمان، و پرستاران ثبت نام شده. پیشنهاد شد که برای کاهش استفاده غیرضروری از ضدعفونی‌کننده‌ها در مراقبت‌های بهداشتی و مراقبت‌های غیربهداشتی، شناسایی محصولات ایمن‌تر و اجرای فرآیندهای کاری ایمن‌تر، تلاش‌های پیشگیری مستمر و مؤثرتری مورد نیاز است [ 34 ]. دستیاران مراقبت از منزل ممکن است در حین تمیز کردن حمام و اسپری در فضاهای کوچک و با تهویه ضعیف معمولی حمام در معرض ترکیبات آلی فرار و کلر قرار گیرند. این قرار گرفتن در معرض شغلی منجر به ایجاد علائم نامطلوب تنفسی می شود [ 35 ]. پرستارانی که در معرض سفید کننده هیپوکلریت، پراکسید هیدروژن یا هر دو در ترکیب با آلدئیدها به عنوان ضدعفونی کننده قرار گرفتند، خطر بالای بیماری انسدادی مزمن ریه ناشی از آسیب اپیتلیوم راه هوایی و استرس اکسیداتیو را داشتند [ 36 ]. طبق بررسی استفاده از مواد ضدعفونی کننده در طول شیوع COVID-19، 4.8٪ از مردم به دلیل هزینه کم و در دسترس بودن آسان، از سفید کننده هیپوکلریت سدیم استفاده می کنند و 57.3٪ از مردم به طور گسترده از هیپوکلریت سدیم برای ضدعفونی سطوح استفاده می کنند. این نظرسنجی گزارش داد که آماده سازی نامناسب، استفاده از مواد ضدعفونی کننده در غلظت های نامتعارف، نگهداری در مکان های ناامن، استفاده بیش از حد از این مواد، دریافت دستورالعمل استفاده از آنها از منابع نامعتبر و دور ریختن نامناسب ظروف خالی از مهمترین اشتباهات شرکت کنندگان است. و استفاده نادرست از این مواد روی 41.4 درصد از شرکت کنندگان اثرات نامطلوبی مانند تحریک ریه، تنگی نفس، سرفه و عطسه داشت [ 3 ].

یک مورد فوق‌العاده از قرار گرفتن در معرض استنشاق انبوه وجود داشت: 25 سرباز به دلیل اختلاط هیپوکلریت سدیم با اسید هیدروکلریک در طول فعالیت‌های پاکسازی در معرض گاز کلر قرار گرفتند. علائم اصلی سرفه و تنگی نفس بود. حجم بازدم اجباری در 1 ثانیه (FEV1) و نسبت FEV1/ ظرفیت حجم اجباری (FVC) در همه بیماران طبیعی بود، اما FVC و جریان بازدمی اوج در 9 بیمار (36%) کمتر از محدوده طبیعی (80%) بود. در تست عملکرد ریوی همه بیماران اکسیژن مرطوب گرم شده را همراه با سالبوتامول نبولیزه دریافت کردند. بودزونید استنشاقی و بی‌کربنات سدیم نبولیزه شده به‌علاوه برای 19 بیمار (76 درصد) تجویز شد. مرگ و میر مشاهده نشد. نتایج نشان می دهد که استروئیدهای استنشاقی همراه با بی کربنات سدیم نبولیزه شده می تواند یک درمان ایمن و موثر برای بیماران علامت دار باشد [ 37 ]. یکی دیگر از قرار گرفتن در معرض استنشاق انبوه دو گروه 36 نفره از بیماران (در مجموع 72 نفر) با گاز کلرامین تولید شده از مخلوط کردن مواد تمیزکننده معمول خانگی حاوی هیپوکلریت سدیم و آمونیاک گزارش شد. همه بیماران سربازانی بودند که در یک “پارتی تمیز کردن” در پادگان خود در معرض دید قرار گرفتند. محلول بی کربنات سدیم نبولیزه شده برای درمان استنشاق گاز کلر پیشنهاد شده است، اما هیچ گزارشی از استفاده موفقیت آمیز آن برای درمان آسیب استنشاق گاز کلرامین وجود ندارد. در این مورد، 22 بیمار با محلول نبولیزه شده 3.75 درصد بی کربنات سدیم تحت درمان قرار گرفتند، اما این درمان هیچ تفاوت آماری یا بالینی قابل توجهی در نتیجه در مقایسه با درمان بدون بی کربنات سدیم نبولیزه نداشت [ 38 ].

درماتیت تماسی آلرژیک سیستمیک از طریق استنشاق در یک کارگر تصفیه فاضلاب گزارش شده است، و مواد در معرض حرفه ای هیپوکلریت سدیم، پراکسید هیدروژن، کلرید آهن و سایر مواد شیمیایی بودند [ 39 ].

ضدعفونی‌کننده‌های مبتنی بر کلر می‌توانند به شکل رواناب سطحی وارد سیستم فاضلاب یا زه‌کشی آب طوفان شوند و در نهایت منجر به آلودگی شدید آب‌های سطحی و محصولات جانبی ضدعفونی‌کننده (DBP) شوند که با واکنش با مواد آلی طبیعی، ترکیبات کلر آلی مضر را تشکیل می‌دهند. اکثریت DBP نیز به عنوان خطرات بالقوه سلامت انسان عمل می کنند [ 40 ، 41 ]. لو گزارش داد که غلظت DBP در هوا در طول همه‌گیری COVID-19 افزایش یافته است که میانگین غلظت همه DBP‌ها 34.1 میکروگرم بر متر مکعب ^، 2.8 میکروگرم بر متر ^مکعب و 1.0 میکروگرم بر متر ^مکعب برای دوزهای اسپری هیپوکلریت 100 تا 200 میلی‌گرم بود. /m ³ ، 3-20 mg / m ³ و 0 mg / m ³ به ترتیب و مقدار شاخص خطر برای کودکان 0.5 بود (1 آستانه خطرات غیر سرطانی است) که نشان می دهد این گروه ممکن است با خطرات مربوط به استنشاق مواجه شود. [ 42 ].

قرار گرفتن در معرض چشم

 

علائم گزارش شده به دنبال مواجهه چشم با هیپوکلریت عموماً خفیف تا متوسط ​​است و شامل ادم ملتحمه، ورم ملتحمه، اشک ریزش، اختلال در بینایی، احساس جسم خارجی، فتوفوبیا، ساییدگی قرنیه و کراتوپاتی نقطه‌ای سطحی است. علاوه بر این، سوختگی شیمیایی چشم ناشی از هیپوکلریت سدیم 3.5 درصد در متخصص اندودنتیست گزارش شد. قرار گرفتن در معرض در طول آبیاری آنتی باکتریال برای عفونت کانال ریشه رخ داده است [ 43 ]. در یک مورد دیگر، محلول هیپوکلریت سدیم 5.25 درصد به طور تصادفی در چشم بیمار در حین درمان ریشه پاشیده شد. به عنوان اقدامی در برابر ترومای شیمیایی چشم توسط محلول هیپوکلریت سدیم در این مورد، شستشوی چشم بلافاصله با جریان مداوم نرمال سالین از یک کیسه 1-I متصل به یک خط داخل وریدی با یک آستین قرار دادن کاتتر تفلون گیج 16 انجام شد. تا انتهای دیستال خط. علاوه بر این، ارزیابی فوری، درمان و مشاوره توسط چشم پزشک ترتیب داده شد [ 44 ].

قرار گرفتن در معرض داخل وریدی

 

قرار گرفتن در معرض وریدی معمولاً به طور تصادفی در مصرف کنندگان مواد مخدر داخل وریدی یا عمداً به عنوان تلاش برای آسیب رساندن به خود رخ می دهد. یک مورد DAH به دنبال مصرف و تزریق داخل وریدی 12 میلی لیتر هیپوکلریت سدیم در بازوها و پاهای او در حین اقدام به خودکشی در یک زن 42 ساله گزارش شد [ 14 ]. یک مرد 30 ساله عمداً 20 میلی لیتر هیپوکلریت سدیم 5 درصد در 500 میلی لیتر نرمال سالین تزریق شد. علائم بالینی درد موضعی و ادم بدون اختلالات آزمایشگاهی بود. سونوگرافی داپلر ترومبوز را در وریدهای سطحی (آنتی کوبیتال و بازیلیک) نشان داد و درد و ادم پس از 3 روز با بالا بردن اندام، کمپرس گرم و ایبوپروفن تسکین یافت [ 45 ].

کلیه ها در برابر اثرات همولیز عظیم ناشی از استرس اکسیداتیو ناشی از هیپوکلریت سدیم آسیب پذیر هستند. یک زن 18 ساله گزارش شد که پس از تجویز خودسرانه سفیدکننده کلروکس® لیمون تازه (≤5% هیپوکلریت سدیم و ≤1% هیدروکسید سدیم، 100 میلی لیتر) که برای درمان بیماری مزمن لایم در نظر گرفته شده بود، با ادرار سیاه مراجعه کرد. مطالعات آزمایشگاهی آسیب حاد کلیه، همولیز داخل عروقی و آسیب خفیف میوکارد را نشان داد. او پس از آنوریک به همودیالیز نیاز داشت. بیمار هفت درمان همودیالیز را قبل از بهبود عملکرد کلیوی کافی دریافت کرد [ 46 ]. مکانیسم پاتوفیزیولوژیک ممکن است این باشد که NaOCl در تماس با پلاسما به HOCl تبدیل می‌شود، که رادیکال‌های سوپراکسید تولید می‌کند که باعث مرگ سلولی اکسیداتیو، همولیز و رابدومیولیز می‌شود. همولیز همچنین می تواند به دلیل تخریب سریع پروتئین توسط این محلول هایپرتونیک و قوی قلیایی رخ دهد. همولیز عظیم منجر به تجزیه بیش از حد هموگلوبین می شود، ذخایر هاپتوگلوبین را تحت تأثیر قرار می دهد و باعث تولید پروتئین های بدون هم می شود. این محصولات تجزیه هم، با سمیت مستقیم، کاهش جریان خون کلیه، تشکیل گچ رنگدانه‌ای و متعاقب آن انسداد لوله‌ای باعث آسیب کلیه می‌شوند [ 47 ].

رفتن به:

نتیجه گیری

اثرات بهداشتی قرار گرفتن در معرض هیپوکلریت سدیم و پیشرفت درمان با توجه به مسیر قرار گرفتن مورد بررسی قرار گرفت. به جز قرار گرفتن در معرض عمدی مانند اقدام به خودکشی، قرار گرفتن در معرض غلظت‌های بالای هیپوکلریت عمدتا تصادفی بود، اما گزارش‌هایی از تأثیر سلامتی طولانی‌مدت قرار گرفتن در معرض شغلی یا محیطی با غلظت‌های پایین نادر بود. برای جلوگیری از اثرات بهداشتی مواد ضدعفونی کننده، استفاده از تجهیزات حفاظتی مانند ماسک، دستکش، پیش بند ضد آب و عینک توصیه می شود [ 48 ]. هیپوکلریت به ندرت در داخل بدن انباشته می شود [ 49 ، 50 ]، اما بسیاری از ضد عفونی کننده های حاوی هیپوکلریت سدیم به طور مداوم در طول دوره همه گیر COVID-19 (از اواخر سال 2019) استفاده می شوند و فرصت ها برای قرار گرفتن در معرض مشاغل خاص و همچنین مردم افزایش یافته است. به طور قابل توجهی در مقایسه با سطوح قبل از همه گیری. بنابراین، نظارت مستمر در مورد اثرات بهداشتی مواد ضدعفونی کننده مانند هیپوکلریت سدیم برای در نظر گرفتن احتمال قرار گرفتن در معرض سلامت عمومی و همچنین قرار گرفتن در معرض شخصی با افزایش مصرف توصیه می شود.