فرمولاسیون انواع لاک های ناخن

در زمان های قدیم این در بین مردم مرسوم بود که سلامت یک فرد را از روی ناخن های آن فرد تشخیص می دادند،مردم
معتقد بودن که یک ناخن سالم رنگ صورتی شفاف دارد،ودر گذشته به همین دلیل بیشتر لاک ها رنگ صورتی
داشتند،اما امروزه شما با توجه به نیازتان هر نوع رنگ لاکی که بخواهید دردسترس است،که در مقاله
فرمولاسیون انواع لاک های ناخن از سری مقالات دکتر فرمول به طور کامل توضیح داده شده.

لاک های ناخن مرغوب دارای ویژگی های خاصی میباشد که در ادامه به آن میپردازیم.
سهولت استفاده از لاکن ناخن : یکی از مهمترین ویژگی های که باید در انتخاب لاک ناخن به آن دقت داشت،
سهولت استفاده از این محصول آرایشی است که امری بسیار مهم تلقی میگردد.
این موضوع به این دلیل مهم میباشد که اگر لاک ناخن خیلی رقیق باشد، به هنگام مالیدن لاک روی ناخن
پخش خواهد شد و پوشش یک دستی را ایجاد نمی کند. اگر هم لاک ناخن مدنظر شما خیلی غلیظ باشد
موجب میشود که لایه لخته و برجسته ای بر روی ناخن ایجاد شود. بنابراین غلظت لاک ناخنی را می توان
تایید کرد که در هنگام مالیدن لاک روی ناخن، رد و اثر فرچه بر روی ناخن برجا بماند.
خشک شدن در زمان مناسب و جلوه زیبا ،زمان خشک شدن لاک باید بگونه ای باشد که بتوان روی استعمال
قبلی استفاده مجدد انجام داد. البته، این در لاک هایی مصداق پیدا می کند که نیازمند دو بار استعمال
متوالی می باشند. همچنین بایستی لایه خشک شده لاک جلوه ای صاف و عاری از هرگونه ن حباب، خط ،
نقطه و اثر ناصافی باشد.

یکی از بهترین روشها برای کنترل کیفی لاک از نظر تازه بودن و عدم فساد این است که شما فرچه یا همان
قلم داخل لاک را به لاک آغشته کرده و بالا نگاه داشت سپس بایستی قطره لاکی که از آن آویزان شده پس
از گذشت ۵ تا ۷ ثانیه بچکد این نشان دهنده تازه بودن این لاک خواهد بود ،اگر کمتر از ۵ تا ۷ ثانیه بچکد این
نشان دهنده فاسد بودن کامل لاک می باشد و اما اگر بیشتر از ۵تا ۷ ثانیه بچکد یقین داشته باشید که لاک
مورد نظر هرگز جلو خوبی روی ناخن نخواهد داشت و هرگز شیار های حاصل از رد قلم روی آن از بین نخواهد
رفت و سطح صافی را برای شما نخواهد داشد.
از کیفیت خود رنگ و فرمولاسیون لاک که بگذریم حالا نوبت کیفیت قلم داخل آن است این فرچه ها بایستی
دارای موهایی بسیار ظریف با خاصیت بسیار بالای الاستیکی باشند و طول این موها باید تقریبا برابر با طول
ناخن کوچک دست شما باشد به عبارت ساده تر این میزان تقریبا بین ۷ تا ۹ میلیمتر خواهد بود به یاد داشته
باشید که لاک هایی که دارای ساچمه یا گوی مخلوط کننده در داخل ظرف هستند بهترین نوع برای انتخاب
خواهند بود. نشانه دیگر یک لاک خوب این است که این محصول پس از استفاده روی ناخن به مدت ۲۰ ثانیه
خود را گرفته و بعد از گذشت یک دقیقه با حالت ثابت درآید یعنی هیچگونه تغییری نکند.

داشتن دوام قابل قبول ، یک لاک خوب ناخن بایستی بی آنکه شفافیت و جلوه اصلی خود را از دست دهد
به مدت ۵ تا ۷ روز روی ناخن بماند واثری از ترک و پوسته پوسته شدن در آن رخ ندهد.
یک لاک مرغوب و خوب قابلیت استفاده تا شش ماه پس از تولید را دارا می باشد و در صورت بسته بودن درب
آن تا این مدت از کیفیت آن کاسته نخواهد شد. اما اگر در اثر استفاده از آن لاک مورد نظر شما کمی غلیظ شد
می توانید با مقداری حلال آن را رقیق تر نمود و همچنین می توان با انداختن یک ساچمه فلزی داخل شیشه
لاک از این روند کاست.

 

فرمولاسیون انواع لاک ناخن

فرمولاسیون لاک ناخن معمولاً از نیتروسلولز، بوتیل استئارات (ماده نرم کننده پلاستیک ها)، یک حلال و نوعی
رنگینه ساخته می شود. به جای نیتروسلولز، می توان مولکول پلیمر دیگری که خواص مشابه با نیتروسلولز داشته
باشد، به کار برد. تبخیر حلال، قشر نازکی از نیترو سلولز، بوتیل استئارات، رنگینه و رزین را به جا می گذارد.
نیتروسلولز قشر نازک براقی ایجاد می کند و بوتیل استئارات (پلاستی سایزر) از شکنندگی این قشر نازک
می کاهد و رزین، سبب بهتر چسبیدن آن به ناخن می شود و از پوسته پوسته شدن آن جلوگیری می کند.
افزودن عطر به لاک ناخن، بوی اجزای آن را می پوشاند.

مواد اولیه فرمولاسیون لاک ناخن

• بوتیل استئارات (پلاستی سایزر)
• نیترو سلولز
• صمغ استری (زرین)
• استون (حلال)
• آمیل استات (حلال)
• عطر و رنگ به مقدار لازم

فرمول لاک ناخن

مصرف کنندگان دوست دارند ظاهر ناخن های خود را تغییر دهند و رایج ترین راه برای انجام این کار استفاده از لاک ناخن است.

کاری که لاک ناخن انجام می دهد

لاک ناخن محلول مایعی است که روی ناخن های دست یا پا اعمال می شود تا ظاهر آنها را تغییر دهد (معمولاً رنگی) و از خرد شدن و شکستن آن محافظت کند.

نحوه عملکرد لاک ناخن به این صورت است که پس از پخش شدن یکنواخت روی ناخن ها، حلال تبخیر می شود و یک لایه محافظ ایجاد می کند که در برابر حذف مقاومت می کند. یک ماده رنگی یا براق کننده نیز برای بهبود ظاهر ناخن گنجانده شده است.

نحوه عملکرد لاک ناخن

لاک ناخن حاوی مواد مختلفی است تا یک فیلم رنگارنگ و مفید تولید کند. ماده اولیه تشکیل دهنده لایه ای مانند نیتروسلولز است. این پلیمر آلی یک پوشش مداوم و یکنواخت روی ناخن ایجاد می کند. از نیتروسلولز استفاده می شود زیرا به خصوص سخت و مقاوم در برابر سایش است.

اصلاح کننده های فیلم برای بهبود چسبندگی نیتروسلولز به ناخن و افزایش براقیت لازم هستند. متداول ترین ماده برای این ماده تولوئن سولفونامید/رزین فرمالدئید (TSFR) است. به دلیل مسائل مربوط به حساسیت، شیمیدانان همچنان به دنبال جایگزین هستند. نرم کننده هایی مانند دی بوتیل فتالات و کافور برای بهبود انعطاف پذیری فیلم استفاده می شود.

بعد از فیلم ایجاد و اصلاح مواد تشکیل دهنده، افزودنی های رنگی در رتبه بعدی قرار دارند. اینها معمولاً رنگدانه های نامحلول هستند که ناخن را لکه دار نمی کنند. بیسموت اکسی کلرید و میکای پوشش داده شده با دی اکسید تیتانیوم اغلب استفاده می شود.

در نهایت، حلالی مورد نیاز است که بتواند ترکیبات فرمولاسیون را حمل کند اما به سرعت تبخیر شود. تولوئن قبلاً اغلب استفاده می شد، اما مقررات اکنون استفاده از آن را محدود می کند. الکیل استر و گلیکول اترها اکنون حلال های رایج تری هستند.

در زیر نمونه ای از فرمول معمولی لاک ناخن آورده شده است. (برای گسترش کلیک کنید)

Nail polish formula

رنگ کردن ناخن‌ها با لاک ممکن است فرآیند شیمیایی پیچیده‌ای به نظر نرسد، اما بسیار بیشتر از چیزی است که به نظر می‌رسد. پلیمریزاسیون، عوامل تیکسوتروپیک، حلال ها و ترموکرومیسم عباراتی هستند که ممکن است انتظار داشته باشید در آزمایشگاه بیشتر از سالن ناخن بشنوید، اما همه آنها می توانند در رابطه با لاک ناخن ظاهر شوند. در این تصویر و مقاله، ما نگاهی به مواد شیمیایی مختلف می اندازیم که برای رنگ کردن ناخن های شما ترکیب می شوند.

لاک ناخن معمولی از یک پلیمر، معمولاً نیتروسلولز تشکیل شده است که در یک حلال، معمولاً اتیل استات یا بوتیل استات حل شده است. هنگامی که از آن استفاده می شود، حلال تبخیر می شود و پلیمر را ترک می کند تا یک لایه روی ناخن تشکیل دهد. رزین های پلیمری چسبی که در فرمولاسیون نیز وجود دارند به چسبیدن لایه پلیمری به ناخن کمک می کنند. این به اصطلاح اصلاح کننده های فیلم همچنین براقیتی را به پوشش پلیمری می بخشند.

با این حال، این لاک ناخن معمولی تنها گزینه نیست. لاک ناخن ژل یک فرمول جایگزین است که از ترکیبات متاکریلات و ترکیبات شروع کننده نور مانند بنزوئیل پراکسید تشکیل شده است. بر خلاف لاک های معمولی، این مخلوط ها به سادگی اعمال نمی شوند و خشک نمی شوند. در عوض آنها در لایه هایی که در معرض نور ماوراء بنفش هستند اعمال می شوند. این یک فرآیند پلیمریزاسیون را آغاز می کند که پولیش را جامد می کند. در اینجا توضیح دقیق تری درباره چگونگی این اتفاق و همچنین توضیحی برای مثالی خاص در این مقاله توسط تام هاسبند  وجود دارد .

در هر دو لاک ناخن معمولی و ژل، از نرم کننده ها نیز استفاده می شود. اینها ترکیباتی هستند که برای جلوگیری از ترک خوردن یا خرد شدن آسان پولیش اضافه می شوند. هنگامی که حلال ها تبخیر می شوند یا هنگامی که پولیش با نور UV پخته می شود، آنها عقب می مانند. در واقع آنها در طیف گسترده ای از پلاستیک ها، نه فقط پولیش، استفاده می شوند و به افزایش انعطاف پذیری کمک می کنند.

نرم کننده های مورد استفاده در لاک های ناخن بدون درجاتی از بحث نیست. دی‌بوتیل فتالات (DBP) یک نرم‌کننده پرمصرف بود، اما استفاده از آن از سال 2004 در اتحادیه اروپا به دلیل نگرانی‌ها در مورد احتمال تداخل آن با سیستم هورمونی انسانی ممنوع شد. همچنین در ایالات متحده به تدریج حذف شده است، و دیگر نرم کننده ها، از جمله کافور، گلیسریل تری بنزوات، و تری فنیل فسفات (TPPP) جایگزین آن شده اند. دومی که به طور فزاینده ای به عنوان جایگزینی برای DBP مورد استفاده قرار می گیرد، همچنین با نگرانی های مربوط به اختلالات هورمونی مرتبط است و نشان می دهد که یافتن جایگزین ایمن برای مواد ممنوعه در لوازم آرایشی همیشه آسان نیست.

ترکیبات کلیدی لاک ها ترکیباتی هستند که به آن ها رنگ می دهند. اینها معمولاً رنگدانه ها هستند، چه معدنی یا آلی (بر پایه کربن). رنگدانه های معدنی مورد استفاده شامل اکسید کروم برای سبز، اکسید آهن برای قرمز و نارنجی و فروسیانید آهن برای رنگ آبی است. رنگدانه های ارگانیک مشابه رنگدانه های مورد استفاده در رنگ های خوراکی هستند و در طیف وسیعی از رنگ ها وجود دارند.

جلوه های رنگی پیچیده تر نیز امکان پذیر است. مروارید شدن را می توان با استفاده از دی اکسید تیتانیوم یا میکا مخلوط شده با لاک ناخن به دست آورد، و همچنین می توان قطعات کوچک زرق و برق را در آن گنجاند. ضخیم کننده هایی مانند استئارالکونیوم هکتوریت برای معلق ماندن رنگدانه ها و سایر افزودنی ها در پولیش اضافه می شوند.

لاک ناخن ترموکرومیک (حساس به دما) و فتوکرومیک (حساس به نور) نیز امکان پذیر است. پولیش‌های ترموکرومیک از ترکیباتی به نام لکودیس موجود در میکروکپسول‌ها استفاده می‌کنند. این میکروکپسول ها همچنین حاوی یک حلال با نقطه ذوب پایین و یک اسید هستند. هنگامی که دما به اندازه کافی پایین است، رنگ و مولکول های اسید در مجاورت یکدیگر قرار می گیرند و اجازه می دهند اتم های هیدروژن بین مولکول ها منتقل شوند و رنگ به شکل رنگی باقی بماند. با افزایش دما، حلال ذوب می شود و مولکول ها از یکدیگر دور می شوند. با عدم انتقال هیدروژن، رنگ به شکل بی رنگ تغییر می کند.

پولیش های فتوکرومیک از ترکیبات حساس به نور استفاده می کنند که در مواجهه با نور خورشید تغییر ساختاری را تجربه می کنند. نمونه هایی از ترکیبات مورد استفاده شامل اسپیروپیران ها و اسپیروکسازین ها هستند. تغییر ساختاری در جذب نور ماوراء بنفش، جذب ترکیب را تغییر می دهد و باعث تغییر رنگ آن می شود.

نور ماوراء بنفش همچنین می‌تواند برای لاک‌های ناخن مشکل‌ساز باشد – به مرور زمان قرار گرفتن در معرض نور خورشید می‌تواند باعث محو شدن رنگ لاک شود. برای جلوگیری از این امر، افزودنی هایی مانند بنزوفنون-1 به مخلوط اضافه می شود. این افزودنی ها نور UV را جذب کرده و از سفید شدن رنگدانه های رنگی در پولیش جلوگیری می کنند.

بنابراین شما آن را دارید – لاک ناخن به دور از اینکه یک لاک رنگی ساده باشد، در واقع بر تعداد زیادی از موضوعات شیمی تأثیر می گذارد، و همه آنها برای اثربخشی محصول نهایی تا حد امکان حیاتی هستند!

سخن پایانی:

در مقاله بالا در ارتبط بافرمولاسیون انواع لاک های ناخن توضیح داده شده ودر جداول فرمولاسیون آن آورده شده،اما
امروزه اکثر افراد ازاین محصول استفاده می کنند پس در زمان خرید به تمامی مواردی که در این مقاله ذکر شده
دقت کنید تا سلامت ناخن های شما حفظ شود.

آدرس : مشهد، فکوری17، نبش لاله2، شرکت ویلاتوس

شماره های تماس :
دکتر مقدم 09171205271
مهندس نظری 09155604003
پشتیبان آنلاین 09151154934

مقالات:

1. فرمولاسیون انواع تینر ، رنگ و حلال

2. فرمولاسیون محصولات شوینده

3. فرمولاسیون محصولات شوینده